-
1 bal
сущ.• бал* * *\bal maskowy бал-маскарад; \bal sylwestrowy новогодний бал; ● zrobić sobie \bal устроить себе праздник, поесть в своё удовольствие;%1 ♂, Р. \balu, мн. Р. \balów бал;
wyprawić (sprawić) komuś \bal задать перцу (жару) кому-л.+* * *I м, Р balu, мн P balówbal maskowy — бал-маскара́д
- wyprawić komuś balbal sylwestrowy — нового́дний бал
- sprawić komuś balSyn:II м, мн Р baliба́лка ż, брус; бревно́ n ( nieciosany)Syn: -
2 maskowy
См. также в других словарях:
bal maskowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} bal, którego uczestnicy mają twarze zasłonięte maskami {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
maskowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. maska (zwykle w zn. 1.) . ZOB. bal maskowy {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
maskowy — przym. od maska (zwykle w zn. 1) ∆ Bal maskowy «bal, na którym uczestnicy występują w maskach» … Słownik języka polskiego
bal — I m I, D. u; lm M. e, D. ów «wielka zabawa taneczna» Bal karnawałowy. Królowa balu. Wyprawić, wydać bal. Iść na bal. ∆ Bal kostiumowy, maskowy «bal, na którym uczestnicy są w przebraniu, w maskach na twarzy» ◊ Bal; ładny bal! «o jakiejś… … Słownik języka polskiego
reduta — ż IV, CMs. redutaucie; lm D. redutaut 1. hist. «zamknięte polowe umocnienie ziemne, z wałem i fosą, przystosowane do samodzielnej obrony; stosowane od XVI w. do I wojny światowej» 2. daw. «publiczny bal maskowy» Reduta karnawałowa. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
